Kjeragbolten!

Wauw, ik weet vandaag niet heel goed hoe ik moet beginnen. Vandaag hebben we de Kjeragbolten beklommen, een klim van 5km en 5km terug over drie hoge bergen heen, die uitkomt bij een steen die tussen twee bergen inhangt, op een hoogte van 1100 meter boven de afgrond! In de boekjes en op internet staat dat de gemiddelde duur van de hele tocht ongeveer 10uur was. Daarom begonnen we vanochtend al om 09:00! Uiteindelijk waren we al om 15:00 weer terug en viel het qua tijd dus alleen maar mee!! Het eerste stuk was direct steil de eerste berg omhoog. Het begin was heel zwaar. Jordy heeft me een aantal keer moeten vragen of we wel door zouden gaan. Op ons eigen tempo gingen we toch naar boven. Omdat het zo steil was was er op een aantal plekken een soort touw geplaatst waar je je aan kon vasthouden. Dat was ook vaak nodig. Het weer boven in de bergen verandert constant. Het kon binnen een 10 seconden ineens volledig mistig zijn of juist ineens zonnig. Soms liepen we zelfs gewoon door een wolk heen!! Bij deze tocht moesten we een aantal keer echt met handen en voeten klimmen om ergens te komen, het was dus niet zomaar een wandeling. Eenmaal op de derde berg kwam er een stuk wat heel vlak was. Aan de hand van rode 'T's' wist je waar je heen moest. We probeerden met de mist een beetje in de buurt van anderen te blijven zodat we niet konden verdwalen. Het was sowieso een stuk minder druk dan bij Preikestolen. Er waren nog aardig wat mensen maar je had wel veel meer ruimte om je eigen tempo te bepalen en zelf te weten hoe je zou klimmen. De tocht was een stuk zwaarder dan Preikestolen door de steile stukken en doordat je vaak echt ook met je handen wat moest. Daarbij was het boven rond de 10graden en was er zelfs ijs te zien! Eenmaal boven aangekomen zagen we de steen. Ik vond het doodeng. Jor wilde er heel graag op om een foto te maken. Ik bedacht voornamelijk doem scenario's, wat als je uitglijdt, wat als je je evenwicht verliest, was als je je verstapt, wat als....? Niet iedereen ging de steen op. Het heeft mij geholpen dat het heel mistig was, zodat je niet naar beneden kon kijken. Na een tijdje twijfelen en kijken naar andere mensen is Jor er toch op gegaan. Gelukkig ging dat heel soepel, waardoor het bij mij ook een beetje begon te kriebelen. Ik ben er uiteindelijk met 1 been op gestaan en dat was al meer dan ik ook van mezelf had verwacht dus daarom ben ik er ook best wel trots op, haha! Links naast de steen heb je een soort stukje vanaf waar je een stap kan zetten. Dit stuk was eigenlijk nog veel smaller dan die gekke steen zelf. Nou, we leven allebei nog, nu snel weer terug naar beneden!! Jor blij, ik vol met adrenaline maar we hebben het gedaan! Er kan weer een vinkje bij op de bucketlist. De terugweg was lastiger dan de heenweg. Er was veel mist en in het begin konden we de route niet helemaal vinden en vertrouwden we dus ook op andere lopers. Uiteindelijk klaarde het wat op en hebben we zelfs het zonnetje even gezien! Gelukkig heeft het weinig geregend vandaag, wat de tocht wat makkelijker maakte. De berg af naar beneden bleef wel glad (condens uit de mist) en daardoor gleden we soms nog wel eens wat uit. De laatste kilometer was misschien wel het zwaarst, het was een megasteil stuk midden in de mist en regen. Maar eenmaal beneden aangekomen waren we alleen maar blij. We did it!! Als het goed is heb ik ook drie korte filmpjes geplaatst zodat jullie er een betere indruk van krijgen!

Eenmaal terug op de camping zijn we allebei gelijk even in slaap gevallen. Daarna gelukkig lekker warm gedoucht en fish&chips gegeten. Ondertussen natuurlijk wat fotos doorgestuurd van onze geweldige dag naar familie en vrienden. Sommige schrokken zich een ongeluk, hoe durfden we dat te doen? Maak jullie iniedergeval alsjeblieft geen zorgen om ons!! We doen het alleen als we denken dat het volkomen verantwoord is!

Super blij dat we deze extra stop hebben ingelast, het was geweldig!! Morgen vertrekken we naar onze volgende stop: Trolltunga (20km klimtocht totaal) en Hardangerfjord!

Tot snel!